Μια επίσκεψη σε έναν δημιουργό στο Β.Ε.ΠΕ.
Μέσα στο κτήριο αυτό υπάρχει ένας δημιουργός ο.μπαρπασπύρος Γρηγοράτος ετών 82 επιμένει να ανοίγει ακόμα το εργοστάσιο που δημιούργησε με τεράστιο αγώνα. Ήρθε στη Αθήνα από το χωριό του Παρισάδα της Κεφαλονιάς σε ηλικία 15 χρόνων και μέχρι να καταλήξει να γίνει τορναδόρος στα 25 έκανε σχεδόν όλες τις δουλειές Το 1958 εργάστηκε τορναδόρος σε ένα εργοστάσιο φωτιστικών για μια δεκαετία για να του γίνουν τα φωτιστικά ο μεγάλος του έρωτας. Με άλλους δύο συναδέλφους ξεκίνησαν δική τους δουλειά σε μια τρύπα στου ψηρή το 1969 για να βρεθούν σε ένα μεγαλύτερο στον ταύρο μέχρι το 1972,που ξεκίνησε μόνος του στο Ιλιον,αμέσως έκανε και ένα ακόμη στην Θήβα. Από το 2006 μπήκε στην διαδικασία να έλθει κοντά μας στα Λιόσια και σε ενάμιση χρόνο έκανε αυτό το θαυμάσιο κτήριο, και στην κρίση το παλεύει δουλεύοντας όπως έχει μάθει έχοντας να αντιμετωπίσει πέραν της κρίσης και τα αβάσταχτα δημοτικά τέλη στο κόστος του ρεύματος, υπέρ της <<έντιμης>> διαχείρισης του Δήμου. Ο χώρος που υποδέχτηκε το στολίδι κτήριο του, προετοιμάστηκε από τον Δήμο σε ένα Β.Ε.ΠΕ. που ακόμα δεν λειτουργεί νόμιμα. Όταν είχε ξεκινήσει το έργο του Β.Ε.ΠΕ είχε γίνει ένα συνέδριο στο δήμο μας ακόμα επί Παπαδήμα, και με την συμμετοχή διεθνών προσωπικοτήτων που μίλησαν. Προβλέφθηκαν κονδύλια για να δημιουργηθεί ένα έργο ευρωπαϊκού πρότυπου, ας δούμε τι έχει γίνει.
. Εδώ υποτίθεται είναι ένας κοινόχρηστος χώρος για πάρκινγκ.
Δίπλα στην δική μου ιδιοκτησία, που κατάφερα
αφού καθάρισα (μόνος μου και για παράδειγμα) τα φρεάτια να έλθει ένας υπάλληλος
του δήμου να φέρει και να τα σιγουρέψει, με σιδερένιες μπάρες που ανοίγουν χωρίς
να μπορεί να αφαιρεθούν, αγόρασα και φύτεψα μόνος μου τα δέντρα στο πεζοδρόμιο.
Δεν έχει γίνει ακόμη ούτε αποχέτευση και
η εικόνα λίγο χαμηλότερα είναι θλιβερή . Από την κάτω μεριά που <<υποτίθεται
οτι λειτουργεί>> ένας δικός μας σύλλογος είναι ακόμα χειρότερα τα
πράγματα.
Η
ιδιοκτησία μου από την οδό 13ης η εικόνα λίγο χαμηλότερα στην οδό 13ης
Πρίν λίγο καιρό είχαν έλθει
κάποιοι υπάλληλοι του δήμου μάλλον να καθαρίσουν και να μαζέψουν σε σακούλες τα
χόρτα. Αφού το συζήτησαν ήπιαν ένα καφέ μοιράστηκαν τις σακούλες και έφυγαν,
και αυτό το χωράφι δημιουργεί Βιομάζα όπως και τόσα άλλα που αντί να σκεφτούμε
τρόπους να την αξιοποιήσουμε, όπως να ενδιαφερθούμε να γίνει ένα εργοστάσιο για
βιομάζα με ξερά χόρτα και κλαδέματα, που είναι το ελάχιστο σε ρύπους και
μπορεί να δώσει την ευκαιρία σε θέλοντες Ρομά και μη (επιτηδευματίες) να
μαζέψουν, και να προσφέρουν κάτι στον εαυτό τους και περισσότερο στην ανάπτυξη,
παραμένουν στον ήλιο ευάλωτα ..και επικίνδυνα για φωτιά. Η δημοτική μας αρχή
ασχολείται με τους πολιτιστικούς συλλόγους με τα προβλήματα των εργαζόμενων που δεν εργάζονται, της παιδείας και της
κοινωνίας από την οπτική της εκκλησιαστικής παιδείας θάλεγα ,ασχολείται με τις
λιτανείες ,της μεταφοράς των οστών των αγίων, του αγίου φωτός με ειδική πτήση!!
σε μια εποχή που έχουμε μείνει μετεξεταστέοι στην παραγωγικότητα, και που η
παιδεία είναι τελείως ασύνδετη με την αγορά, και που το ηθικό πρότυπο του
επιχειρηματία <<Αφεντικού>> (αν δεν κάνει καμιά δωρεά στην
εκκλησία) συνεχίζει να είναι καταρρακωμένο.
Προσπάθησα μέσω κάποιων επαφών να μάθω τι
έγιναν τα Ευρωπαϊκά κονδύλια για αυτό το έργο, δεν αντιμετωπίστηκα πολύ θετικά,
γιατί δεν γίνεται ο φορέας να αναλάβει απορρόφηση ΕΣΠΑ και να γίνουν έργα
ρώτησα, απάντηση να ρωτήσω ..αναβολή και σιωπή… φοβάμαι ότι αν επιμείνω θα
περιμένω στην αναμονή για πάντα, και δεν θα μάθω τίποτα (θεσμός είναι ίσως
νομίζει ότι το δικαιούται) και μου έχει ξανασυμβεί.. Θα πρότεινα ένα σύγχρονο
λόγο από τον οποιονδήποτε εναλλασσόμενο Δήμαρχο, που δυστυχώς έχουν όλοι
(άσχετα με παράταξη) την ίδια παλιά συνταγή, <<δουλειά>> στον δήμο
στους δικούς μου ψηφοφόρους, τι δουλειά?… όλοι ξέρουμε.
Κάποιος πρέπει να αλλάξει ρότα
και να κατέβει με ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα στην κοινωνία. Να μειώσει το προσωπικό
στο ελάχιστο και να δίνει όλες τις
δουλειές σε υπεργολάβους πρώην υπαλλήλους που θα χρεωθούν τα αυτοκίνητα για
την καθαριότητα, να φροντίζουν για τα
κλαδέματα και για τον καθαρισμό των χόρτων, με ευθύνη για την επιβίωση τους,
όπως έχουν όλοι οι βιοτέχνες στο Β.Ε.ΠΕ και οι επαγγελματίες στην πόλη.
Πρέπει
να αρχίζουμε να τιμάμε σε σχολικές και κοινωνικές εκδηλώσεις τους υγιείς επιχειρηματίες που
έχουν δουλέψει για πέντε πολίτες (τουλάχιστον)
και θα δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν, για να το μαθαίνουν τα παιδιά, ότι η
πιο σοβαρή προσφορά είναι η εργασία και η επιχειρηματική πρωτοβουλία. Ότι από
επιχειρηματικές πρωτοβουλίες εφαρμόστηκε η βιομηχανική επανάσταση, ο
ηλεκτρισμός, τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα, οι σύγχρονες κατοικίες, το διαδίκτυο
και ότι υπάρχει γύρω μας, για να ζητούν από τους γονείς τους στον ελεύθερο
χρόνο τους να μαθητεύουν σε βιοτέχνες
Έχουμε καταντήσει οι αστοί μας
να ασχολούνται με τα κατορθώματα του 1821 και τα θαύματα των αγίων
αμετακίνητοι, και οι κομμουνιστές μας να κινούνται σε έναν λόγο μιας παρόμοιας εποχής επίσης
αμετακίνητοι, όταν όλα γύρω μας τρέχουν με ταχύτητες που θα έπρεπε να
παρακολουθούμε…
Και επειδή είχα κατεβεί με την
παράταξη του ΚΚΕ στις Δημοτικές εκλογές παρακαλώ να ΜΗΝ εκληφθεί ότι αλλάζω
οπτική μετά κολοτούμπας, όπως υπαινίχθηκε ο φίλος μου ο Χάρης, για την
ανεξάρτητη πρωτοβουλία μου για τα σκουπίδια.Πολλοί άκουσαν στην περιοχή την ομιλία μου το
1997,σε δύο βιβλία και στο περιοδικό που
εξέδωσα λέω τα ίδια πράγματα <<βιοτέχνες εργάτες μαζί>> με τις
προτάσεις που κάνω στο ΚΚΕ χωρίς να πείθω.
Εκτιμώ ότι οι Κινέζοι
κομμουνιστές κάναν δύο σοβαρά βήματα 1ον εναλλαγή στην εξουσία και 2ον τεράστια παραγωγικότητα, καταξιώνοντας τον
παραγωγό βιοτέχνη σαν ηθικό κοινωνικό πρότυπο, και έτσι είναι. Μένει ένα τρίτο
βήμα, να καταργηθεί η κληρονομική συνέχεια και χρησιμοποιώντας τον πιο σύγχρονο
κοινωνικό θεσμό (τράπεζες) να βρίσκονται οι συνεχιστές των επιχειρήσεων ανάμεσα
στον παραγωγικό ιστό, για να γίνει ένα νέο κοινωνικό θαύμα στον πλανήτη μας.
