Working for ISA (Jesus) in Tehran
Με τον Ιρανό Ρέζα καθηγητή μαθηματικών γνωριστήκαμε στην μεγάλη πόλη της Τουρκίας σε μια προσπάθεια που συμφωνεί και είναι μέσα σε ένα messager γκρούπ για να προσπαθήσουμε, η Αγιά Ειρήνη στο τοπ καπι μουσείο, να μετατραπεί εσωτερικά σε διαθρησκευτικό κέντρο . Με κάλεσε να πάω στο Ιράν και πήγα, είχα ψαχτεί στο διαδίκτυο για sub way και hostels σε περίπτωση που δεν … αλλά ο άψογος νέος φίλος της Τεχεράνης ήταν παρόν στο αεροδρόμιο και φρόντισε για όλα .Στην γειτονιά του που με πήγε στο Καράτσι είχε γίνει πριν δυο τρεις μέρες ένα συλλαλητήριο για περισσότερη ελευθερία, με κάποιους νεκρούς .Την πρώτη μέρα αφού ξεκουράστηκα είδαμε το πάρκο της γειτονιάς απίστευτο σε καθαριότητα και τάξη!! με θεόρατους πλάτανους που σημαίνει πολύ νερό ,
ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΣ
το απόγευμα είδαμε το εμπορικό κέντρο της γειτονιάς.
ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΟ ΚΑΡΑΤΣΙ
Την άλλη μέρα ξεκινήσαμε να πάμε να δούμε το εντυπωσιακό τουριστικό σημείο το απίστευτο σε πλούτο Σηιτικό τζαμί τους EMAMZADE SALEH
ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΤΟ ΤΖΑΜΙ EMAMZADE SALEH και εσωτερικά
Την ίδια μέρα είδαμε και την μοναδική Ελληνική εκκλησία με εξωτερική κλασική όψη ,χτυπήσαμε την εξώπορτα μας άνοιξε ο φύλακας Θεμιστοκλής αν θυμάμαι καλά το όνομα του, σίγουρα όνομα κλασικής Ελλάδας και μου άρεσε. Μας οδήγησε να ανάψουμε κεράκι μια παράδοση της ορθοδοξίας που με συγκινεί ιδιαίτερα, παρόλο ότι ισότιμα σέβομαι όλα τα δόγματα γιατί πιστεύω ότι είναι ανθρώπινοι δρόμοι που οδηγούν στην ίδια Θεϊκή οντότητα, και πρέπει να τις σεβόμαστε το ίδιο χωρίς νευρωτική προσκόλληση, και αναμονές θαυμάτων και ιδιαίτερα ΧΩΡΙΣ εχθρική οπτική στην διαφορετικότητα!!!.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
Όποιος θέλει να δει λεπτομέρειες μπορεί να το διαβάσει ελεύθερα στο βιβλίο μου ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΦΩΣ που το έχω αναρτημένο στο siτe μου στα Ελληνικά και στα Αγγλικά σε φτωχή δικιά μου μετάφραση. www.thatlight.org
Την δεύτερη μέρα ανεβήκαμε μετά την τελευταία στάση του μετρό που είναι το τζαμί, με τα πόδια προς FELESTIN ST.TEHRAN . Ανηφορίτσα με πλατάνους στον δρόμο με διάμετρο κορμού ίσως και δύο μέτρα και δεξιά σπίτια πλουσίων με τεράστιους κήπους Στο τέλος της με τα πόδια διαδρομής έχει ένα τελεφερίκ που σε οδηγεί στην κορυφή του βουνού με βαγόνια, κάτι σαν παγκάκια που ο τρόπος που ανεβαίνεις και κατεβαίνεις με τα βαγόνια παγκάκια, σου δίνει την αίσθηση της κάποιας ελαφρώς επικίνδυνης περιπέτειας .
κατεβαίνοντας βγάλαμε μια φωτογραφία στο άγαλμα του ανθρώπου που είχε την ιδέα και έπεισε τον δήμο της Τεχεράνης να κατασκευάσει το έργο, και να κάνει το μέρος ένα θαυμάσιο τουριστικό προορισμό που συμπλήρωσαν τα θαυμάσια εστιατόρια λίγο ψηλότερα από το άγαλμα στο δεξί μέρος του τελεφερίκ που είδαμε στην συνέχεια.
Το άγαλμα του ανθρώπου που είχε την ιδέα με φόντο κρεμασστό κήπο πανω απο εστιατόριο
Κατεβαίνοντας προς το μετρό μου έδειξε αριστερά ένα μεγάλο κτήριο που του είχε απομείνει ο σκελετός των μπετών, ήταν ένα μεγάλο ξενοδοχείο μου είπε, μόνο για ξένους, που το κατέστρεψε η επανάσταση του Αγιατολάχ .Κατακουρασμένοι μπήκαμε στο μετρό και κατά λάθος μπήκαμε σε λάθος βαγόνι (μόνο για γυναίκες) στην επόμενη στάση κατεβήκαμε βιαστικά α αλλάξουμε βαγόνι (είχαμε διαπράξει αδίκημα !!! Την επόμενη μέρα αφού επισκεφτήκαμε την Ελληνική πρεσβεία όπου μας δέχτηκε ο Άλεχ ένα ωραίο ψηλό Ελληνόπουλο που γεννήθηκε στην Γερμανία από Ελληνο Ιρανικό ζευγάρι. Λίγο πριν προχωρώντας προς την είσοδο αισθάνθηκα την σκιά της Ελληνικής σημαίας που έχει μια άλλη ιερότητα όταν είσαι στο εξωτερικό και χρειαστείς την πατρίδα για κάτι. Μπαίνοντας μετά στο λεωφορείο να πάμε προς το μουσείο των χαλιών, μπήκαμε πάλι σε γυναικείο χώρο του λεωφορείου που χρειάστηκε να περάσω κάτω από την διαχωριστική μπάρα, στα τέσσερα(μπουσουλώντας) για να πάω στο ανδρικό ..χα χα μου βγήκε γέλιο ..και ας με παρεξηγήσουν οι νομοθέτες του Ιράν, εκτιμώ ότι είναι από αυτά που θάπρεπε να καταργηθούν. Όταν φτάσαμε κοντά στο μουσείο με το μετρό που αλλάξαμε στην πορεία μου είπε για τις μειονότητες των Αρμενίων και των Εβραίων, που όπως μου είπε ότι είναι αξιόλογες σε αριθμό και σεβασμό , Είχα την περιέργεια να μάθω αν υπήρχε Εβραϊκή συναγωγή, ρώτησα τον φίλο μου εκείνος μπήκε σε ένα κατάστημα ρώτησε και πήγαμε...τόσο απλά? .δεν είδαμε κάτι το ιδιαίτερο εξωτερικά, μας είπε κάποιος φύλακας αν μας ενδιέφερε μπορούσαμε να πάμε το Σάββατο για να παρακολουθήσουμε !! Είναι η συναγωγή –σχολείο AMPRI-SAMI που χτίστηκε από ότι είδα στο διαδίκτυο το 1965.Εγώ περίμενα ότι εκεί οι Εβραίοι δεν θα μπορούσαν να ανασάνουν ,σκέφτηκα ότι μια χώρα που θέλει να σβήσει το Ισραήλ από τον χάρτη πως δίνει τόση ελευθερία!!!
To 1997 αμέσως μετά την <<περίεργη επιφώτηση >> από την Ιησού με την ενωτική εικόνα που δέχτηκα
όταν επισκέφτηκα την μεγάλη πόλη της Τουρκίας ,και σε δύο σημεία συναγωγών που πήγα, είδα τους ανθρώπους που κράταγαν θρησκευτικές Θερμοπύλες της παλαιάς διαθήκης, μάλλον κρυμμένους και τρομοκρατημένους!!
Αυτοί είναι Ιρανοί Εβραίοι παρατήρησε ο φίλος.. Αν τα σύννεφα του πολέμου με το Ισραήλ που πληθαίνουν φέρουνε πόλεμο, θα έχουν άραγε την εφυία να στηρίξουν την πατρίδα τους το Ιράν η θα κάνουν το λάθος να εμπλακούν υπέρ του Ισραήλ… Συνήθως γίνονται τέτοια συναισθηματικά λάθη που οδηγούν σε γενοκτονίες που ατυχώς έχουμε πάρα πολλές στην περιοχή μας. Στην ίδια λογική θα πρέπει να λειτουργήσουν σε περίπτωση σύρραξης και οι Μουσουλμάνοι της Θράκης, και οι Χειμαριώτες της Αλβανίας, και χωρίς προκλήσεις να υπηρετούν την πατρίδα που έχουν το διαβατήριο τους...,μέχρι να γίνουμε μια μεγαλύτερη πατρίδα.... αν γίνουμε ποτέ !! Αλλά σίγουρα να μην ξανά θρηνήσουμε χαμένες πατρίδες και γενοκτονίες. Για να μπορεί να συνεχίσουν εκεί που γεννήθηκαν ελεύθεροι να τηρούν τις παραδόσεις τους, και να καλλιεργούν τα χωράφια τους…
Γιατί όταν χυθεί αίμα τα πράγματα αγριεύονται αγριεύονται πολύ, και αυτοί που έχουν την πλειοψηφία συνήθως γίνονται απίστευτα σκληροί και εκδικητικοί.
Στην συνέχεια περνώντας από το κεντρικό πάρκο τους για να δούμε το μουσείο της τέχνης που το βρήκαμε κλειστό, αλλά στον κήπο του από τον φράχτη είδαμε κάποια γλυπτά που από διαφορετική οπτική έβλεπες τελείως διαφορετικά θέματα .
ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΕΧΝΗΣ ΕΞΩΤ. και ο κήπος του ΜΟΥΣΕΙΟΥ
Στην πορεία επισκεφτήκαμε το μουσείο χαλιών για να πεισθώ ότι δεν είναι τυχαίο το όνομα περσικό χαλί. Όντως Υ Ψ Η Λ Η Τ Ε Χ Ν Η Κ Α Ι Π Α Ρ Α Δ Ω Σ Η
ΑΠΌ ΤΟ ΜΟΥΣΕΊΟ ΧΑΛΙΏΝ
ekarevs 2018 www.thatlight.org
